قرارداد کار موقت یا قرارداد برای مدت زمان مشخص و معین، قراردادی است که برای مدت زمان معین و محدود و یا انجام کار مشخص بین کارفرما و کارگر منعقد می گردد. این نوع قرارداد کار موضوع جدیدی است که به دلیل سهولت تنظیم و انعقاد آن، امروزه در بسیاری از موارد، مورد استفاده کارفرمایان قرار می گیرد. کارفرمایان برای انعقاد این نوع قرارداد کار با کارگران، مدت زمان را به صورت موقت یا غیر دائم وارد می نمایند. این مسئله باعث آسیب پذیری بیش از پیش قشر مهمی از نیروی کار در جامعه ، یعنی کارگران مشمول قانون کار خواهد شد.
مشکلات قرارداد کار موقت
یکی از عمده مشکلاتی که در خصوص این نوع از قراردادهای کاری مطرح می باشد، به خطر افتادن امنیت شغلی کارگران است. در قانون کار می بایست درباره قرارداد کار موقت، شرایط حمایتی ویژه ای درباره این نوع از قراردادها مطرح گردد تا حقوق کارگران با خطرات ناشی از عدم امنیت شغلی روبرو نگردد. بر اساس قانون کار، کارفرمایان با محدودیت اخراج کارگران روبرو هستند. طبق قانون کار، کارفرما تنها در شرایطی می تواند کارگر را اخراج کند که بتواند قصور و کوتاهی در انجام وظایف محوله یا عدم رعایت آیین نامه های کارگاه توسط کارگر مشاهده کرده باشد.
این قوانین پیچیده و دشوار درباره اخراج کارگر باعث می شود که کارفرمایان قراردادهای کار را برای مدت زمان مشخص با کارگران منعقد نمایند تا به راحتی بتوانند با عدم تمدید قرارداد کاری، به کار کارگر خاتمه دهند. این موضوع یکی از عمده مشکلات است که قرارداد های کار مدت معین یا موقت، برای کارگران ایجاد می کند.
آزاده صبوری
عالی